Jak działa ADRES w programie Excel? Przykłady zastosowania

Funkcja ADRES w programie Excel to jedno z tych narzędzi, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się skomplikowane, ale w rzeczywistości są niezwykle przydatne. Dzięki niej mogę dynamicznie generować adresy komórek na podstawie podanych numerów wierszy i kolumn. Przydaje się to zwłaszcza w bardziej zaawansowanych arkuszach, gdzie automatyzacja odwołań do danych jest kluczowa.

Jak działa funkcja ADRES?

Funkcja ADRES służy do zwracania adresu komórki w postaci tekstowej. Oznacza to, że mogę podać numer wiersza i numer kolumny, a Excel zwróci mi adres tej komórki w postaci ciągu znaków.

Podstawowa składnia funkcji jest następująca:

=ADRES(wiersz; kolumna; [typ_adresu]; [a1]; [nazwa_arkusza])

Argumenty funkcji ADRES

Żeby lepiej zrozumieć działanie tej funkcji, warto przyjrzeć się jej argumentom:

• wiersz – numer wiersza, który określa, do której komórki ma prowadzić adres.
• kolumna – numer kolumny, która jest częścią adresu docelowej komórki.
• typ_adresu (opcjonalny) – określa sposób wyświetlania adresu:
  • 1 – adres bezwzględny (np. $A$1).
  • 2 – adres mieszany z bezwzględnym wierszem (np. A$1).
  • 3 – adres mieszany z bezwzględną kolumną (np. $A1).
  • 4 – adres względny (np. A1).
• a1 (opcjonalny) – jeśli ustawię wartość 1 lub pominę ten argument, funkcja zwróci adres w standardowym stylu A1. Jeśli wpiszę 0, adres zostanie zwrócony w stylu R1C1.
• nazwa_arkusza (opcjonalny) – jeśli podam tutaj nazwę arkusza, funkcja zwróci adres razem z jego nazwą.

Podstawowe przykłady użycia

Dla lepszego zobrazowania omówię kilka przykładów:

Formuła	Wynik	Opis
=ADRES(2;3)	$C$2	Zwraca adres bezwzględny dla drugiego wiersza i trzeciej kolumny.
=ADRES(5;2;4)	B5	Zwraca adres względny dla piątego wiersza i drugiej kolumny.
=ADRES(10;4;1;0)	R10C4	Zwraca adres w stylu R1C1.
=ADRES(3;1;1;1;"Dane")	Dane!$A$3	Zwraca adres komórki z arkusza „Dane”.

Praktyczne zastosowania funkcji ADRES

Funkcja ADRES staje się wyjątkowo użyteczna, gdy zaczynam pracować z dynamicznymi odwołaniami do komórek. Oto kilka popularnych zastosowań:

1. Tworzenie dynamicznych odwołań do komórek

Często w arkuszu chcę automatycznie pobierać dane z konkretnej lokalizacji. Można to zrobić łącząc funkcję ADRES z INDIREKT:

=INDIREKT(ADRES(5;2))

Ta formuła zwróci wartość znajdującą się w komórce B5.

2. Znalezienie maksymalnej wartości w kolumnie i wyświetlenie jej adresu

Wyobraź sobie, że mam kolumnę z wartościami i chcę znaleźć adres komórki z najwyższą wartością. Mogę to zrobić w ten sposób:

=ADRES(PODAJ.POZYCJĘ(MAX(A1:A10);A1:A10;0);1)

W ten sposób funkcja znajdzie największą wartość w zakresie A1:A10 i zwróci jej adres.

3. Tworzenie zakresów dynamicznych

Gdy chcę w Excelu dynamicznie określać zakresy, mogę skorzystać z ADRES w połączeniu z ZRÓB.TEKST:

=ZRÓB.TEKST(ADRES(1;1)&":"&ADRES(10;3))

Powstały ciąg zwróci zakres od A1 do C10, który później mogę wykorzystać np. w formułach dynamicznych.

Podsumowanie

Funkcja ADRES w programie Excel pozwala mi dynamicznie generować adresy komórek i ułatwia pracę przy automatyzacji arkuszy kalkulacyjnych. Dzięki niej mogę budować dynamiczne zakresy, odwoływać się do wartości w zmieniających się lokalizacjach czy identyfikować konkretne komórki na podstawie warunków. W połączeniu z innymi funkcjami, jak INDIREKT czy PODAJ.POZYCJĘ, staje się potężnym narzędziem, które znacząco ułatwia zarządzanie danymi w Excelu.

 

Inny ciekawy artykuł:

Jak działa ADR.POŚR w programie Excel? Przykłady zastosowania